دوره 13، شماره 49 - ( 9-1403 )
جلد 13 شماره 49 صفحات 62-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Faal Jalali A, ghasemi M. Explaining the Role of the Capacity of Modern Information Technologies in the Development of Smart Tourism
(Case Study of Tourism Target Villages in Khorasan Razavi Province). serd 2024; 13 (49) : 3
URL: http://serd.khu.ac.ir/article-1-4001-fa.html
URL: http://serd.khu.ac.ir/article-1-4001-fa.html
فعال جلالی امین، قاسمی مریم. تبیین نقش ظرفیت فناوری‌های نوین اطلاعاتی در توسعه گردشگری هوشمند (مطالعه موردی روستاهای هدف گردشگری استان خراسان رضوی). اقتصاد فضا و توسعه روستایی. 1403; 13 (49) :45-62
1- دانشگاه فردوسی مشهد ، Amin.fa90@Gmail.com
2- دانشگاه فردوسی مشهد
2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (1054 مشاهده)
هدف: هدف انجام پژوهش بررسی تاثیر استفاده از ظرفیت‌های هوشمندسازی بر بهبود وضعیت گردشگری روستایی و همچنین کاهش مشکلات و مسائل روستایی در روستاهای هدف گردشگری استان خراسان رضوی می‌باشد.
روش پژوهش: از نظر روش‌شناسی، نمونه‌های پژوهش شامل 261 نفر گردشگرانی بودند که به روستا سفر داشته‌اند و از امکانات فضای مجازی جهت سفر به روستا استفاده نموده‌اند که برای انتخاب تعداد نمونه باتوجه به متمرکز نبودن جامعه آماری، از روش گلوله برفی استفاده گردید. در این تحقیق داده‌ها با ابزار پرسشنامه جمع‌آوری و با نرم افزار spss از طریق آزمون‌های آماری تجزیه و تحلیل شده‌اند. در ادامه به منظور بررسی تاثیر فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی بر توسعه گردشگری هوشمند در روستاهای مورد مطالعه از مدل PLS استفاده گردید.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد که وجود ظرفیت‌های گردشگری می‌تواند تاثیر مستقیم و معناداری بر روی توسعه گردشگری هوشمند برجای گذارد. بیشترین اثرگذاری در بین مولفه‌ها برای حمل و نقل هوشمند مانند مسیریابی آنلاین و آفلاین، اطلاع از ترافیک مسیر، استفاده از خدمات بین‌راهی و سایر موارد از مزایای حمل و نقل هوشمند می‌باشد. پس از حمل و نقل هوشمند دومین مولفه اثرگذار در تحقق گردشگری هوشمند، استفاده از وسایل ارتباطی مانند ایمیل، تلفن، سایت‌های اینترنتی، عضویت در کانال‌های پیام‌رسان‌ها و... بوده است. همچنین در درجه بعدی محیط هوشمند نیز تاثیر بسیار زیادی بر روی توسعه گردشگری هوشمند داشته است که از شاخصه‌های آن می‌توان به شبکه آنتن‌دهی مناسب، شبکه‌های اینترنت در سطح روستا، خدمات بانکداری الکترونیک در روستا و سایر موارد مشابه اشاره داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج می‌توان گفت که میانگین شاخص‌های پژوهش در بخش امکانات مجازی در روستاهای مورد مطالعه از مقدار نرمال بالاتر بوده و روستاها دارای امکانات و ظرفیت زیرساختی و انسانی برای توسعه گردشگری هوشمند می‌باشند. همچنین تحلیل نتایج اثرگذاری بیان داشت که ظرفیت‌های هوشمند روستایی بر توسعه گردشگری هوشمند اثرگذار بوده است.
روش پژوهش: از نظر روش‌شناسی، نمونه‌های پژوهش شامل 261 نفر گردشگرانی بودند که به روستا سفر داشته‌اند و از امکانات فضای مجازی جهت سفر به روستا استفاده نموده‌اند که برای انتخاب تعداد نمونه باتوجه به متمرکز نبودن جامعه آماری، از روش گلوله برفی استفاده گردید. در این تحقیق داده‌ها با ابزار پرسشنامه جمع‌آوری و با نرم افزار spss از طریق آزمون‌های آماری تجزیه و تحلیل شده‌اند. در ادامه به منظور بررسی تاثیر فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی بر توسعه گردشگری هوشمند در روستاهای مورد مطالعه از مدل PLS استفاده گردید.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد که وجود ظرفیت‌های گردشگری می‌تواند تاثیر مستقیم و معناداری بر روی توسعه گردشگری هوشمند برجای گذارد. بیشترین اثرگذاری در بین مولفه‌ها برای حمل و نقل هوشمند مانند مسیریابی آنلاین و آفلاین، اطلاع از ترافیک مسیر، استفاده از خدمات بین‌راهی و سایر موارد از مزایای حمل و نقل هوشمند می‌باشد. پس از حمل و نقل هوشمند دومین مولفه اثرگذار در تحقق گردشگری هوشمند، استفاده از وسایل ارتباطی مانند ایمیل، تلفن، سایت‌های اینترنتی، عضویت در کانال‌های پیام‌رسان‌ها و... بوده است. همچنین در درجه بعدی محیط هوشمند نیز تاثیر بسیار زیادی بر روی توسعه گردشگری هوشمند داشته است که از شاخصه‌های آن می‌توان به شبکه آنتن‌دهی مناسب، شبکه‌های اینترنت در سطح روستا، خدمات بانکداری الکترونیک در روستا و سایر موارد مشابه اشاره داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج می‌توان گفت که میانگین شاخص‌های پژوهش در بخش امکانات مجازی در روستاهای مورد مطالعه از مقدار نرمال بالاتر بوده و روستاها دارای امکانات و ظرفیت زیرساختی و انسانی برای توسعه گردشگری هوشمند می‌باشند. همچنین تحلیل نتایج اثرگذاری بیان داشت که ظرفیت‌های هوشمند روستایی بر توسعه گردشگری هوشمند اثرگذار بوده است.
شماره‌ی مقاله: 3
فهرست منابع
1. ابراهیم پور، حبیب؛ رحمتی، منصور؛ و نعمتی، ولی. (1401). امکان‌سنجی توسعه گردشگری هوشمند با تأکید بر توسعه پایدار (مطالعه موردی: شهر اردبیل). مطالعات علوم محیط زیست، 7(1)، 4622-4631. [DOI:10.22034/jess.2022.145675]
2. صفری علی اکبری، مسعود. (1401). تحلیل بستر گردشگری هوشمند در روستاهای هدف گردشگری و موانع پیش رو (مورد مطالعه: شهرستان پاوه). روستا و توسعه پایدار فضا، 3(4)، 44-64. [DOI:10.22077/vssd.2023.5697.1138]
3. عنابستانی، علی اکبر؛ بارانی، علی اکبری، سجاد. (1403). تحلیل فضایی عوامل مؤثر بر شکل‌گیری رهیافت گردشگری هوشمند روستایی (مورد مطالعه: روستاهای هدف گردشگری شرق استان کرمانشاه). برنامه ریزی فضایی, 14(3)، 87-114. [DOI:10.22108/sppl.2024.141126.1782]
4. Anabastani, A. Barani Ali Akbari, S. (1403). Spatial analysis of factors affecting the formation of smart rural tourism approach (case study: target villages for tourism in the east of Kermanshah province). Spatial Planning, 14(3), 87-114. [DOI:10.22108/sppl.2024.141126.1782 (in Persian).]
5. Andersen, I. M. V., Blichfeldt, B. S., & Liburd, J. J. (2016). Sustainability in coastal tourism development: an example from Denmark. Current Issues in Tourism, 19(5), 1-8.
6. Anthopoulos, L. G. (2015). Understanding the smart city domain: A literature review. Transforming city governments for successful smart cities, 9-21. [DOI:10.1007/978-3-319-03167-5_2]
7. Beck, J., Rainoldi, M., & Egger, R. (2019). Virtual reality in tourism: a state-of-the-art review. Tourism Review. [DOI:10.1108/TR-03-2017-0049]
8. Bhattacherjee, A., & Sanford, C. (2006). Influence processes for information technology acceptance: An elaboration likelihood model. MIS quarterly, 805-825. [DOI:10.2307/25148755]
9. Bitner, M. J., & Obermiller, C. (1985). The elaboration likelihood model: Limitations and extensions in marketing. ACR North American Advances.
10. Buhalis, D. (2015). Working Definitions of Smartness and Smart Tourism Destination, available at: http://buhalis.blogspot.co.uk/2014/12/working-definitions-of-smartness-and.html (Accessed 2 March 2015).
11. Buhalis, D. Law. R. (2008). Progress in information technology and tourism management: 20 years on and 10 years after the Internet-The state of Tourism research. Tourism management, 29(4): 609-623. [DOI:10.1016/j.tourman.2008.01.005]
12. Buhalis, D., & Amaranggana, A. (2013). Smart tourism destinations. In Information and communication technologies in tourism 2014 (pp. 553-564). Springer, Cham. [DOI:10.1007/978-3-319-03973-2_40]
13. Buhalis, D., & Amaranggana, A. (2015). Smart tourism destinations enhancing tourism experience through personalisation of services. In Information and communication technologies in tourism 2015 (pp. 377-389). Springer, Cham. [DOI:10.1007/978-3-319-14343-9_28]
14. Choi, I. Y., Ryu, Y. U., & Kim, J. K. (2019). A recommender system based on personal constraints for smart tourism city. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 1-14. [DOI:10.1080/10941665.2019.1592765]
15. Dašić, D., Živković, D., & Vujić, T. (2020). Rural tourism in development function of rural areas in Serbia. Економика пољопривреде, (3). [DOI:10.5937/ekoPolj2003719D]
16. Del Chiappa, G., & Baggio, R. (2015). Knowledge transfer in smart tourism destinations: Analyzing the effects of a network structure. Journal of Destination Marketing & Management, 4(3), 145-150. [DOI:10.1016/j.jdmm.2015.02.001]
17. Del Vecchio, P., Mele, G., Ndou, V., & Secundo, G. (2018). Creating value from social big data: Implications for smart tourism destinations. Information Processing & Management, 54(5), 847-860. [DOI:10.1016/j.ipm.2017.10.006]
18. Dumitru, A., Budică, A., & Motoi, A. (2016). Managerial-systemic profile of a tourism company. Polish Journal of Management Studies, 13(2), 36-45. [DOI:10.17512/pjms.2016.13.2.04]
19. Ebrahimpour, H. Rahmati, M., & Nemati, V. (1401). Feasibility of smart tourism development with emphasis on sustainable development (case study: Ardabil city). Environmental Science Studies, 7(1), 4622-4631. [DOI:10.22034/jess.2022.145675 (in Persian)]
20. Garau, C. (2015). Perspectives on cultural and sustainable rural tourism in a smart region: The case study of Marmilla in Sardinia (Italy). Sustainability, 7(6), 6412-6434. [DOI:10.3390/su7066412]
21. Gretzel, U., Zhong, L., Koo, C., Boes, K., Buhalis, D., & Inversini, A. (2015). Smart tourism destinations: ecosystems for tourism destination competitiveness. International Journal of Tourism Cities.
22. Higgins-Desbiolles, F., Carnicelli, S., Krolikowski, C., Wijesinghe, G., & Boluk, K. (2019). Degrowing tourism: Rethinking tourism. Journal of Sustainable Tourism. [DOI:10.1080/09669582.2019.1601732]
23. Hjalager, A.-M. (2010), "Progress in Tourism Management: A review of innovation research in tourism", Tourism Management, Vol. 31, 1-12. [DOI:10.1016/j.tourman.2009.08.012]
24. Hollands, R. G. (2015), Critical interventions into the corporate smart city, Cambridge Journal of Regions, Economy and Society, Vol. 8, 61-77. [DOI:10.1093/cjres/rsu011]
25. Jovicic, D. Z. (2019). From the traditional understanding of tourism destination to the smart tourism destination. Current Issues in Tourism, 22(3), 276-282. [DOI:10.1080/13683500.2017.1313203]
26. Kramer, R., Modsching, M., Hagen, K., & Gretzel, U. (2007). Behavioural impacts of mobile tour guides. Information and communication technologies in tourism 2007, 109-118. [DOI:10.1007/978-3-211-69566-1_11]
27. Lee, P., Hunter, W. C., & Chung, N. (2020). Smart tourism city: developments and transformations. Sustainability, 12(10), 3958. [DOI:10.3390/su12103958]
28. Li, H., Nijkamp, P., Xie, X., & Liu, J. (2020). A New Livelihood Sustainability Index for Rural Revitalization Assessment-A Modelling Study on Smart Tourism Specialization in China. Sustainability, 12(8), 3148. [DOI:10.3390/su12083148]
29. Li, Y., Hu, C., Huang, C., & Duan, L. (2017). The concept of smart tourism in the context of tourism information services. Tourism Management, 58, 293-300. [DOI:10.1016/j.tourman.2016.03.014]
30. Litvin, S. W., Goldsmith, R. E., & Pan, B. (2008). Electronic word-of-mouth in hospitality and tourism management. Tourism management, 29(3), 458-468. [DOI:10.1016/j.tourman.2007.05.011]
31. Loureiro, S. M. C., & González, F. J. M. (2008). The importance of quality, satisfaction, trust, and image in relation to rural tourist loyalty. Journal of Travel & Tourism Marketing, 25(2), 117-136. [DOI:10.1080/10548400802402321]
32. Ma, C., & Huang, C. (2019). Research on the Development Model of Rural E-commerce in the Smart Tourism Environment. In 1st International Symposium on Economic Development and Management Innovation (EDMI 2019). Atlantis Press. [DOI:10.2991/edmi-19.2019.23]
33. MacKay, K., & Vogt, C. (2012). Information technology in everyday and vacation contexts. Annals of Tourism Research, 39(3), 1380-1401. [DOI:10.1016/j.annals.2012.02.001]
34. ogicevic, V., Seo, S., Kandampully, J. A., Liu, S. Q., & Rudd, N. A. (2019). Virtual reality presence as a preamble of tourism experience: The role of mental imagery. Tourism Management, 74, 55-64. [DOI:10.1016/j.tourman.2019.02.009]
35. Pai, C. K., Liu, Y., Kang, S., & Dai, A. (2020). The role of perceived smart tourism technology experience for tourist satisfaction, happiness and revisit intention. Sustainability, 12(16), 6592. [DOI:10.3390/su12166592]
36. Petty, R. E., & Cacioppo, J. T. (2012). Communication and persuasion: Central and peripheral routes to attitude change. Springer Science & Business Media.
37. Poddubnaya, N. V. (2019). The use of internet technologies in tourism marketing. In Актуальные проблемы развития сервиса и туризма (pp. 135-137).
38. Ramshaw, G., & Hinch, T. (2006). Place identity and sport tourism: The case of the heritage classic ice hockey event. Current Issues in Tourism, 9(4-5), 399-418. [DOI:10.2167/cit270.0]
39. Roberts, L., Hall, D., & Morag, M. (2017). New directions in rural tourism. Routledge. [DOI:10.4324/9781315248097]
40. Rodrigues, A., & Virtudes, A. (2019, February). A smart rural project for tourism of Madeira Island. In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering (Vol. 471, No. 9, p. 092042). IOP Publishing. [DOI:10.1088/1757-899X/471/9/092042]
41. Romão, J., & Neuts, B. (2017). Territorial capital, smart tourism specialization and sustainable regional development: Experiences from Europe. Habitat International, 68, 64-74. [DOI:10.1016/j.habitatint.2017.04.006]
42. Rosentraub, M. S., & Joo, M. (2009). Tourism and economic development: Which investments produce gains for regions. Tourism management, 30(5), 759-770. [DOI:10.1016/j.tourman.2008.11.014]
43. Safari Ali Akbari, M. (1401). Analysis of smart tourism platform in tourism target villages and upcoming obstacles (case study: Paveh city). Village and sustainable development of space, 3(4), 44-64. [DOI:10.22077/vssd.2023.5697.1138 (in Persian).]
44. Song, J. H., & Zinkhan, G. M. (2008). Determinants of perceived web site interactivity. Journal of marketing, 72(2), 99-113. [DOI:10.1509/jmkg.72.2.99]
45. Taks, M., Chalip, L., Green, B. C., Kesenne, S., & Martyn, S. (2009). Factors affecting repeat visitation and flow-on tourism as sources of event strategy sustainability. Journal of Sport & Tourism, 14(2-3), 121-142. [DOI:10.1080/14775080902965066]
46. Tam, K. Y., & Ho, S. Y. (2005). Web personalization as a persuasion strategy: An elaboration likelihood model perspective. Information systems research, 16(3), 271-291. [DOI:10.1287/isre.1050.0058]
47. Wang, D., Li, X. R., & Li, Y. (2013). China's "smart tourism destination" initiative: A taste of the service-dominant logic. Journal of Destination Marketing & Management, 2(2), 59-61. [DOI:10.1016/j.jdmm.2013.05.004]
48. Wang, X., Li, X. R., Zhen, F., & Zhang, J. (2016). How smart is your tourist attraction?: Measuring tourist preferences of smart tourism attractions via a FCEM-AHP and IPA approach. Tourism Management, 54, 309-320. [DOI:10.1016/j.tourman.2015.12.003]
49. Weaver, D., & Oppermann, M. (2000). Tourism management. John Wiley and Sons.
50. World Tourism Organization, 2017
51. Yoo, C. W., Goo, J., Huang, C. D., Nam, K., & Woo, M. (2017). Improving travel decision support satisfaction with smart tourism technologies: A framework of tourist elaboration likelihood and self-efficacy. Technological Forecasting and Social Change, 123, 330-341. [DOI:10.1016/j.techfore.2016.10.071]
52. Zanker, M., Fuchs, M., Höpken, W., Tuta, M., & Müller, N. (2008). Evaluating recommender systems in tourism-a case study from Austria. In Enter (pp. 24-34). [DOI:10.1007/978-3-211-77280-5_3]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
