دهیاریها به عنوان اولین نهاد مدیریت قانونی از سال ۱۳۷۷ به این سو به منظور انجام وظایف متعدد مدیریتی، نظارتی و تثبیت امور عمومی- محلی در کانونهای روستایی بالای ۲۰ و بعدها ۴۰۰ خانوارِ کشور شکل گرفتند. با توجه به گسترده بودن ابعاد فقر محیطی و انسانی در روستاها و پایین بودن قدرت اقتصادی و مالی خانوارهای روستایی که در بسیاری از موارد موجبات ناپایداری، مهاجرت و نابودی این دسته از سکونتگاههای جمعیتی را فراهم ساخته است، نقش مدیریت روستایی در زمینه سازی به منظور توسعه و بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی روستائیان بسیار مهم میباشد. در این راستا رضایتمندی ساکنین سکونتگاههای روستایی از عملکرد این نهاد نوپای مدیریتی میتواند ضمن دستیابی به اهداف برپایی این سازمان، زمینهساز افزایش سرمایه اجتماعی درون روستاها، بهبود وضعیت اقتصادی و به تبع توسعه پایدار این گونه مراکز جمعیتی باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش و ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنین روستای فهلیان از توابع شهرستان ممسنی از مجموعه عملکرد اقتصادی و اجتماعی دهیاری این روستا انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و جمعآوری دادهها مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و تهیه پرسشنامه است. جامعه آماری شامل کلیه ساکنین روستای فهلیان است که تعداد ۱۴۰ نفر با روش نمونهگیری تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدهاند. به منظور سنجش دادهها و ارزیابی رضایتمندی افراد پاسخگو از مدل کانو در قالب تحلیل سه دسته از نیازهای اساسی، عملکردی و هیجانی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد روستائیان از عملکرد دهیاری در زمینه تأمین نیازهای هیجانی خود همچون ارائه خدمات فرهنگی و ورزشی و صیانت از میراث فرهنگی با ضریب (۶۱۱/۰) و بهبود و تجهیز شبکه ارتباطی به منظور جذب گردشگری و سرمایه گذار بیشترین رضایتمندی داشتهاند. همچنین کمترین رضایت روستاییان از عملکرد دهیاری روستا مربوط به تأمین نیازمندیهای اساسی آنان مثل بهبود در عرصه کالبدی و بهداشتی و نظارت بر ساخت و ساز درون روستا با ضریب رضایت (۴۲۵/۰)، زمینهسازی به منظور تشکیل شرکتهای تولیدی و تعاونی و رفع نیازهای عملکردی روستاییان در زمینه حل و فصل امور اجتماعی و نظارت اجتماعی درون روستا با ضریب رضایت (۵۲۳/۰) و جذب سرمایهگذاری اقتصادی از طریق بخشهای دولتی و خصوصی بوده است.
