1- دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، m_zaheri@tabrizu.ac.ir
2- استادیار جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (5118 مشاهده)
امروزه گردشگری روستایی، با هدف تحقق توسعه پایدار جوامع محلی در نواحی روستایی و بـه عنـوان ابزاری برای توسعه اقتصادی و اجتماعی و یکی از مهمترین حوزههای مشاغل مدرن در منـاطق روسـتایی است. در تحقیق حاضر به ارزیابی سطح پایداری گردشگری در روستاهای شهرستان طارم پرداخته شده است. نوع تحقیق کاربردی، ماهیت تحقیق توصیفی- تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل تصمیم گیری چند معیاره مدل ORESTEاستفاده شده است. جامعه آماری 2180 خانوار روستایی در منطقه مورد مطالعه بوده که براساس فرمول کوکران تعداد نمونه جهت تکمیل پرسشنامه 383 خانوار انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد، روستاهای شیت و ولیدر دارای بالاترین رتبه(10-9) پایداری و روستای دهبهار(1) دارای پائین ترین سطح پایداری بوده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/3/23 | پذیرش: 1398/3/23